Przywry – odrobaczanie

26 lip Przywry – odrobaczanie

Przywry

Przywry pasożytnicze są jednymi z najbardziej fascynujących, ale i niebezpiecznych organizmów, które mogą zainfekować ludzi i zwierzęta. Choć nie są tak powszechnie znane jak bakterie czy wirusy, ich wpływ na zdrowie może być równie znaczący. W tym artykule przyjrzymy się bliżej przywrom, ich cyklom życia, rodzajom, sposobom zarażenia, objawom, leczeniu, a także znaczeniu w ekosystemach i wpływie zmian klimatycznych na ich rozmieszczenie.

Co to są przywry?

Definicja

Przywry (Trematoda) to klasa pasożytów należących do typu płazińców. Charakteryzują się płaskim, liściokształtnym ciałem i skomplikowanym cyklem życiowym, który często obejmuje więcej niż jednego żywiciela.

Cechy charakterystyczne

Przywry mają ciało pokryte cienkim, miękkim naskórkiem, który chroni je przed działaniem enzymów trawiennych żywiciela. Wnętrze ich ciała wypełnione jest tkanką parenchymatyczną, a narządy rozrodcze są zazwyczaj dobrze rozwinięte, co pozwala na intensywne rozmnażanie.

Cykl życia przywr

Cykl życia przywr jest złożony i obejmuje kilka stadiów rozwojowych, z których każde może wymagać innego żywiciela.

Jajo

Cykl życia przywry zaczyna się od jaja, które jest wydalane z kałem lub moczem zarażonego żywiciela. Jajo musi dostać się do wody, aby mogło się rozwijać.

Miracidium

Z jaja wylęga się miracidium, które jest pokryte rzęskami i zdolne do aktywnego pływania. Jego celem jest znalezienie odpowiedniego żywiciela pośredniego, zazwyczaj ślimaka.

Sporocysta

Po dostaniu się do żywiciela pośredniego, miracidium przekształca się w sporocystę, która następnie dzieli się na kolejne formy larwalne, zwane rediami.

Redia

Redia to forma larwalna, która rozwija się w sporocystach. Redie mogą przekształcać się w kolejne redie lub w cerkarie.

Cerkaria

Cerkaria to kolejna forma larwalna, która opuszcza ciało ślimaka i aktywnie pływa w poszukiwaniu następnego żywiciela lub osiada na roślinach, gdzie przekształca się w metacerkarię.

Metacerkaria

Metacerkaria to inwazyjna forma larwalna, która jest spożywana przez ostatecznego żywiciela, gdzie dojrzewa i przekształca się w dorosłego pasożyta, zamykając cykl życia.

Rodzaje przywr pasożytniczych

Przywry krwi

Przywry krwi (Schistosoma) to pasożyty, które żyją w naczyniach krwionośnych swoich żywicieli. Są one odpowiedzialne za schistosomatozę, chorobę endemiczną w wielu regionach tropikalnych.

Przywry jelitowe

Przywry jelitowe zamieszkują przewód pokarmowy żywiciela, gdzie odżywiają się treścią pokarmową lub krwią. Do tej grupy należą m.in. rodzaje Fasciolopsis i Echinostoma.

Przywry wątrobowe

Przywry wątrobowe, takie jak Fasciola hepatica, zarażają wątrobę i drogi żółciowe swoich żywicieli, powodując choroby wątroby.

Gatunki przywr pasożytniczych

Schistosoma mansoni

Schistosoma mansoni to przywra krwi, która zaraża żyły w okolicach jelita grubego. Powoduje schistosomatozę jelitową, której objawy to m.in. krwawa biegunka i bóle brzucha.

Fasciola hepatica

Fasciola hepatica, znana również jako motylica wątrobowa, zaraża wątrobę i drogi żółciowe, prowadząc do fasciolozy, której objawy to m.in. bóle wątroby i żółtaczka.

Opisthorchis viverrini

Opisthorchis viverrini to przywra wątrobowa, która jest powszechna w Azji Południowo-Wschodniej. Zakażenie prowadzi do opisthorchiozy, choroby powodującej zapalenie dróg żółciowych.

Clonorchis sinensis

Clonorchis sinensis, znana jako przywra chińska, zaraża wątrobę, drogi żółciowe i trzustkę. Zakażenie prowadzi do klonorchozy, której objawy to m.in. bóle brzucha i objawy żółtaczki.

Sposoby zarażenia przywrami

Kontakt z zakażoną wodą

Jednym z najczęstszych sposobów zarażenia przywrami jest kontakt z zakażoną wodą. Cerkariae przywr krwi wnikają przez skórę, co jest typowe dla Schistosoma.

Spożycie zakażonego mięsa

Innym sposobem zarażenia jest spożycie surowego lub niedogotowanego mięsa zarażonego metacerkariami, co jest typowe dla Fasciola hepatica i Clonorchis sinensis.

Zw temacie oczyszczania zapraszamy na konsultacje https://www.znanylekarz.pl/katarzyna-skaza/dietetyk/wroclaw

Objawy zakażenia przywrami

Objawy skórne

Pierwsze objawy zakażenia mogą obejmować swędzenie i wysypkę w miejscu wniknięcia cerkarii, co jest typowe dla schistosomatozy.

Objawy żołądkowo-jelitowe

Objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle brzucha, biegunka i nudności, mogą wskazywać na zakażenie przywrami jelitowymi lub wątrobowymi.

Ogólnoustrojowe objawy, takie jak gorączka, zmęczenie i bóle mięśni, mogą być oznaką zaawansowanego zakażenia przywrami i rozwoju powikłań.

Diagnoza i leczenie przywr pasożytniczych

Diagnostyka laboratoryjna

Diagnostyka zakażeń przywrami opiera się na badaniach laboratoryjnych, takich jak badanie kału, moczu lub krwi, które pozwalają wykryć obecność jaj przywr.

Leczenie farmakologiczne

Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie leków przeciwpasożytniczych, takich jak prazikwantel, który jest skuteczny przeciwko większości gatunków przywr.

Zapobieganie zakażeniom przywrami

Unikanie kontaktu z zakażoną wodą

Aby zapobiec zakażeniom, należy unikać kontaktu z zakażoną wodą, szczególnie w regionach endemicznych dla schistosomatozy.

Odpowiednie przygotowanie żywności

Ważne jest również odpowiednie przygotowanie żywności, w tym dokładne gotowanie mięsa, aby zniszczyć metacerkariae.

Znaczenie przywr w ekosystemach

Rola w cyklach życiowych innych organizmów

Przywry odgrywają ważną rolę w ekosystemach, wpływając na populacje swoich żywicieli i uczestnicząc w cyklach życiowych innych organizmów.

Wpływ na zdrowie ludzkie i zwierzęce

Zakażenia przywrami mają znaczący wpływ na zdrowie ludzkie i zwierzęce, powodując choroby, które mogą prowadzić do poważnych powikłań i śmierci.

Przywry a zmiany klimatyczne

Wpływ zmian klimatu na rozmieszczenie przywr

Zmiany klimatyczne mogą wpływać na rozmieszczenie przywr, rozszerzając ich zasięg geograficzny na nowe regiony. W dzisiejszych czasach pasożyty te są również u nas w Polsce powszechne, ze względu na przemieszczanie się ludzi.